เค้าบอกว่าเมื่อพุทธศาสนาจะล่วงเข้าถึง ๕,๐๐๐ ปีไปเรื่อยๆ คนที่จะเข้าถึงบรรลุโสดาบันก็มีน้อยลงเรื่อยๆ จนถึงที่สุดนั้นเข้าไม่ถึงเลยในกระแสพระนิพพาน ยิ่งห่างศาสนาไปมากเท่าไหร่ใน ๕,๐๐๐ ปี จำไว้นะจ๊ะ..
ถ้าตอนนี้ ๒,๕๐๐ กว่าปีนี้ยังมีอีกกึ่งหนึ่ง โอกาสที่โยมสามารถบรรลุธรรมน่ะมีมั้ยจ๊ะ (ลูกศิษย์ : มีค่ะ) แต่ถ้าห่างไปมากเท่าไหร่ ศาสนาก็เสื่อมลงมากเท่านั้น ความเป็นพระ ความเป็นมนุษย์ ความเป็นเทวดา ความเป็นพรหม..ก็เสื่อมลง
คืออายุที่ไปเสวยพรหมโลก เทวโลก หรืออายุที่มาเสวยเป็นมนุษย์ก็ดี จะถูกบั่นทอนอายุสั้นลงๆ ๑๐๐ ปีก็สั้นลงไปอีก เข้าใจมั้ยจ๊ะ ตอนนี้อยู่ประมาณ ๗๕ ก็ตายกันแล้ว ๘๐ ก็ตายแล้ว หาอยู่ถึง ๑๐๐ ปีก็มีไม่มาก ใช่มั้ยจ๊ะ ดังนั้นมันสั้นลงๆเรื่อยๆแล้ว ขอให้โยมนั้นจงพิจารณาให้มาก..ว่าเรามีความตายอยู่ทุกขณะจิต
สังขารก็เกิดแตกดับอยู่ตลอดเวลา ไม่เชื่อโยมลองนั่งอยู่ตลอดเวลาสิจ๊ะ นั่งอยู่ท่าเดียวเจ็บมั้ยจ๊ะ (ลูกศิษย์ : เจ็บค่ะ) นั่นคือความเสื่อม แล้วโยมต้องขยับเปลี่ยนอยู่ตลอดเวลามั้ยจ๊ะ (ลูกศิษย์ : เปลี่ยนค่ะ) นั่นคือการตั้งอยู่ของทุกข์ แล้วเมื่อโยมคลายจากอิริยาบถนั้น..มันก็ดับ พอดับก็ไปสู่การเกิด ร่างกายคือการเกิดแตกดับอยู่ตลอดเวลา เหมือนกระแสของจิตที่เกิดขึ้นที่มีผัสสะมากระทบ ทำให้เกิดรูปเกิดนาม เกิดอุปาทานแห่งขันธ์เหล่านี้..
ดังนั้นคือความเสื่อมของศาสนามันเป็นอย่างนี้ เสื่อมเพราะสมณะก็ดี เสื่อมเพราะผู้ปฏิบัติก็ดี เสื่อมเพราะที่บุคคลที่ไม่เข้าใจก็ดี เค้าเรียกว่ามันจะค่อยๆอันตรธานหายไป อันตรธานหายไป เข้าใจมั้ยจ๊ะ
ถ้าโยมยังมีศรัทธาอยู่..นี่เค้าเรียกว่ายังไม่เสื่อม ความเสื่อมจะเกิดจากหมดศรัทธานั่นเอง ถ้าโยมไม่มีศรัทธาทำอะไร..โยมอยากจะทำมั้ยจ๊ะ ถ้าโยมยังมีศรัทธาอยู่แสดงว่ามันยังไม่เสื่อม
การที่โยมสร้างพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หรือวิหาร หรือเป็นเสนาสนะ องค์พระปฏิมากรนี้..เพราะเพื่อให้โยมนั้นให้เกิดศรัทธา ศรัทธาคนเดียวอาจจะยังไม่ถึง เมื่อโยมเอาศรัทธามารวมกันมันทำให้เราถึงมั้ยจ๊ะ..มีกำลังใจ แล้วศรัทธานี้จะส่งต่อไปกับดวงจิตวิญญูอีกมากมายที่อินทรีย์ยังอ่อน เข้าใจมั้ยจ๊ะ จึงเป็นประโยชน์อย่างมาก
นั้นการสร้างองค์พระปฏิมากร สร้างวิหารโบสถ์เสนาสนะก็ดี สถานที่ก็ดีให้คนมาพำนักมาประพฤติปฏิบัติ มาเจริญสติเจริญกรรมฐานก็ดี ล้วนแล้วแต่ว่าเป็นผู้ที่จรรโลงศาสนาไว้ทั้งนั้น เป็นการตอบแทนแผ่นดินโดยตรง เข้าใจมั้ยจ๊ะ นั้นการทำบุญซื้อที่ดินถวายสงฆ์ก็ดีอย่างนี้ ก็เรียกว่าใช้หนี้ธรณีสงฆ์..อันนี้เรียกทำบุญ
แต่การสร้างบุญ สร้างวัดวาอาราม สร้างได้ยากมั้ยจ๊ะ สร้างสถานที่ให้คนมาประพฤติปฏิบัติมาฝึกจิตน่ะ..ทำยากกว่ามั้ยจ๊ะ (ลูกศิษย์ : ยากครับ) นั้นทำบุญกับสร้างบุญน่ะมันต่างกัน มันต้องใช้บารมีวัด ทำบุญวันเดียวอาจจะทำได้ แต่สร้างบุญอาจจะใช้เวลาเป็นแรมปี เป็นร้อยปีหรือนานกว่านั้น
ดังนั้นแล้วสิ่งที่โยมทำ..ที่จะย่นระยะทางได้ ก็เพราะโยมนั้นช่วยกันทำ เข้าใจมั้ยจ๊ะ เอาบารมีมาอธิษฐานร่วมกัน แผ่เมตตาอธิษฐานจิต ประพฤติปฏิบัติอยู่อย่างนี้..มันก็เลยย่นระยะทาง บุญที่โยมทำมันถึงร้อนพระอาสน์พระอินทร์เค้าเอง เข้าใจมั้ยจ๊ะ
ถามว่ามันร้อนไปถึงพระอาสน์พระอินทร์เป็นอย่างไร อ้าว..ท่านก็ส่งเทวดามา ส่งเทวดาไปดลจิตดลใจคนมีบุญมีวาสนามาร่วมทัพมาอุดหนุนค้ำชู เข้าใจมั้ยจ๊ะ ให้ความขัดสนก็ดีนั้นมันเกิดความสะดวกสบายเกิดขึ้นตามฐานะอันควรจะเป็นไปได้..
CR : มูลนิธิเมืองธรรมพรหมรังสี สมเด็จพระพุฒาจารย์โต